Afscheid van Maxine. Voor het moment scheiden onze wegen...
Het zal medio 2008 zijn geweest. De crisis begon zich stevig in onze economie te nestelen toen ik een artikel las in de Elsevier met als titel 'Medewerkers verdienen een fitte manager'. Ik was direct om. De jaren daaraan vooraf had ik niet gesport omdat ik het niet nodig vond of geen tijd had. Nonsens. Direct maar de daad bij het woord gevoegd... Als broodnodige stok achter de deur vanwege een gebrek aan discipline (ja, zelfkennis is een groot goed), mijn collega's hierbij betrokken. Zo begon het: Start to Run onder begeleiding van een hardloopcoach samen met zo'n 15 collega's. Inmiddels lopen er nog maar een paar regelmatig en ik ben er één van.
Sinds de geboorte van mijn kinderen is het lastig om 's avonds te lopen, tussen 18 en 20.30 uur is het prime time. Het alternatief? Rennen in het weekend en soms tussen de zakelijke afspraken door. Zo ook op de dag dat ik dit blog schrijf. Het was koud, de zon scheen, fijn 10 kilometer langs de Maas. Toch lukte het niet goed om mijn hoofd leeg te krijgen, dit blog nog in mijn achterhoofd.
Deze keer geen opinie maar een lastig onderwerp. Ik mag, nee ik moet namelijk, afscheid gaan nemen van een zeer gewaardeerde collega. Na ruim 12 jaar gaat Maxine Hofman ons bedrijf verlaten. Gelukkig niet voor een ander, ze gaat niet 'vreemd'. Ze verhuist permanent weg uit Maastricht en de reistijd is niet te combineren met de inhoud van haar verantwoordelijke taak. Maxine is een topper, een marketeer pur sang. Soms confronterend, soms hard, maar altijd eerlijk en met open vizier. Maxine heeft een enorme steen bijgedragen aan het succes van onze LBG hotels. Haar creativiteit, inventiviteit en doorzettingsvermogen zijn ongekend. Ik ben dankbaar dat zij zo lang haar passie voor ons bedrijf heeft gegeven. Geloof me, altijd vol overgave. Haar opvolgers zijn ingewerkt en staan vol enthousiasme klaar. Ze gaan het goed doen, dat weet ik zeker. Denise Gehlen is verantwoordelijk voor de sales en Anique Strijthaegen voor de (online) marketing. Maar toch, het zal wennen worden. Onze 'diva' zal maandag haar entree niet meer maken.
Maxine, je bent een bijzonder gewaardeerde collega, bedankt voor al je inzet. Ik beloof je dat wij jouw gedachtegoed blijven uitdragen en nog verder zullen vervolmaken.
We wensen jou alle goeds toe in je nieuwe woonplek en met je toekomstige carrière en keuzes. We nemen geen afscheid, onze wegen scheiden gewoon tijdelijk... Tot gauw!